De medische term voor urine verlies is urine incontinentie.

Er zijn verschillende oorzaken waardoor bij de hond bewust of onbewust urine verlies kan optreden.

Eén van de oorzaken is een zenuwaandoening.
Deze kan aangeboren zijn of door een verwonding, een zenuwziekte of een ´slijtage van de onderrug´ optreden.

Andere mogelijke oorzaken zijn:

1. Een snellere blaasvulling doordat de hond meer drinkt (dan normaal) vanwege bijvoorbeeld
   • het stillen van een verhoogde eetlust of
   • een hormoonstoornis zoals suikerziekte of
   • een lever- of nierziekte.
2. Een verhoogde aandrang om te urineren door bijvoorbeeld een blaasontsteking, urinestenen, tumoren of een prostaat aandoening.
3. Gedragsstoornissen.
4. Belemmerde afvoer van de urine door bijvoorbeeld
   urinestenen, tumoren, prostaatcysten of verwondingen, zoals een slecht genezen bekkenbreuk.
5. Anatomische afwijkingen, waarbij bijvoorbeeld de urineleider(s) van de nieren niet uitmonden in de blaas maar in de urinebuis, de baarmoeder of de vagina.
6. Verminderd sluitingsrespons van de urinebuis ofwel
   Sfincter Mechanisme Incompetentie, afgekort SMI.

SMI is de meest voorkomende oorzaak van onbewust urine verlies bij de volwassen hond en wordt zowel bij de reu (= de mannelijke hond) als de teef (= de vrouwelijke hond) gezien.

Als een oudere teef na 'sterilisatie' af en toe kleine hoeveelheden urine verliest in rust of tijdens haar slaap en geen klachten bij het urineren vertoont, dan kun je aan SMI als oorzaak van het urine verlies denken.
Tussenhaakjes:
Eigenlijk moeten we spreken van een castratie want bij de 'sterilisatie' van de teef worden de beide eierstokken verwijderd waardoor de hond niet meer loops wordt. Bij een echte sterilisatie worden de eileiders onderbonden en de eierstokken niet verwijderd, waardoor de loopsheid blijft optreden.

Wanneer echter een volwassen reu na castratie urine verlies vertoont, moet eerder aan een aangeboren anatomische afwijking worden gedacht.

Wat kan de oorzaak van SMI zijn?

1. Castratie, waardoor de hormoonspiegels in het bloed dalen.
   Bij de teef is dit de oestrogeenspiegel en bij de reu de testosteronspiegel.
2. Afwijkende ligging van de blaas.
3. Afwijkende lengte van de urinebuis.
4. Vetzucht.

SMI hoeft niet altijd urine verlies te veroorzaken. Als echter een ouder wordende gecastreerde teef meer gaat drinken doordat de nieren slechter zijn gaan functioneren, dan kan dit in combinatie met SMI wel leiden tot onbewust urine verlies

Welke behandelingen zijn er
als de diagnose SMI is gesteld bij een gecastreerde teef?

Als een tekort aan oestrogenen de enige oorzaak is, kan het geven van natuurlijk oestrogeen helpen. Bij ernstige incontinentie kan dit gecombineerd worden met efedrine of fenylpropanolamine.
Bij onvoldoende resultaat van deze medicijnen of verslechtering van de klachten na aanvankelijk goed resultaat moet de patiënt opnieuw onderzocht worden. Mogelijk is de diagnose niet juist of is er een probleem bij gekomen zoals een blaasontsteking of een slechte nierfunctie.
Vanwege de bijwerkingen van de bovenstaande medicijnen, is het af te raden de medicatie zomaar te verhogen.
Wanneer er geen andere oorzaak gevonden kan worden en de medicijnen niet helpen, dan kan een operatie of het inspuiten van teflon of van collageen in de wand van de urinebuis worden overwogen.
Net als met de medicamenteuze behandeling geven de verschillende operatie technieken en inspuitingen geen levenslange garantie. Soms helpt een behandeling maar enkele maanden.

Wat zijn de belangrijkste bijwerkingen van het natuurlijk oestrogeen?

1. Bloedverlies via de vagina. Echter:
   dit natuurlijk oestrogeen veroorzaakt niet zo´n ernstige onomkeerbare bloedarmoede zoals het oestrogeen vervangende medicijn van vroeger.
2. Zwelling van de vulva en de melkklieren.
3. De teef wordt aantrekkelijk voor reuen.

Wat is de belangrijkste bijwerking van efedrine en fenylpropanolamine?

Een verhoogde bloeddruk.
Een lang bestaande hoge bloeddruk is niet goed voor onder anderen
het hart, de nieren, de hersenen en de ogen.

Bij de mens wordt een hoge bloeddruk wel ´een sluipende moordenaar´ genoemd, omdat het overgrote deel van de mensen die voor een hoge bloeddruk worden behandeld geen klinische verschijnselen vertoont. Zij worden echter behandeld omdat zij een verhoogd risico lopen om een cerebrovasculaire accident (CVA), een hartinfarct of nierfalen te ontwikkelen.

Tot slot:
Bij de jonge intacte (= niet gecastreerde) teef kan SMI ook voorkomen.
In een aantal gevallen verdwijnt deze incontinentie na de eerste loopsheid. Castratie van deze teven wordt ten zeerste afgeraden.

Wat is de filosofie van dit verhaal?

Een oudere gecastreerde teef met onbewust urine verlies kan het best geholpen worden door eerst naar de oorzaak of oorzaken van het probleem te zoeken in plaats van maar even snel het probleem met een pilletje op te lossen.