Een andere benaming voor oormijt is oorschurft.
Er zijn verschillende soorten oormijten. Degene die het meest voorkomt is Otodectes cynotis. Het zijn kleine lichtgrijze speldenknopgrootte 'spinnetjes', die leven van restjes van afgestorven cellen van de huid. Ze leven graag in de oren, omdat het daar lekker warm en donker is. De oormijt kan echter ook in de nek, op de rug of zelfs helemaal bij de staartbasis gevonden worden.

Deze oormijt is niet kieskeurig en kan leven op honden, katten, fretten, vossen en heel zelden ook kortstondig op de mens. Bovendien kan de oormijt enkele maanden overleven in de omgeving van uw huisdier (bijvoorbeeld in de mand).

Al een paar mijten kunnen jeuk in het oor veroorzaken. De jeuk ontstaat doordat het speeksel en de ontlasting van de oormijt een allergische reactie bij de gastheer veroorzaken. Hierdoor gaan de klieren in het oor meer donkerbruin oorsmeer produceren.

Hoe kunt u het beste de oormijt bestrijden?

Er zijn verschillende middelen op de markt, die echter niet voor elk huisdier even veilig zijn om te gebruiken.
Bovendien moet het trommelvlies intact zijn want anders kan uw huisdier doof worden van deze middelen. Daarom moet eerst het oor geïnspecteerd worden met een otoscoop (= oorspiegel).

Het grote probleem met oormijt is om een herinfectie te voorkomen.
De oormijt gaat al op de vlucht voor water. Als de oren behandeld worden dan vlucht de oormijt uit de oren van de gastheer richting de staart om daar te wachten tot de kust weer veilig is om terug te keren naar de oren. Dus niet alleen de oren maar het hele huisdier en zijn/haar omgeving behandelen.
Ook de overige honden, katten en fretten in huis behandelen, want deze kunnen drager zijn; dat wil zeggen een infectie met oormijt zonder jeuk hebben.
De cyclus van ei tot volwassen oormijt duurt 3 tot 4 weken. Dus een maand lang tegen oormijt behandelen.