De Russen kennen twee soorten Afghaanse windhonden: onze 'bekende' Afghaan en de oorspronkelijke Afghaan. De oorspronkelijke Afghaan bestaat weer uit twee typen, de Bakhmul en de Khalag Tazi. De Khalag Tazi wordt ook wel de steppen afghaan genoemd. Zelf doe ik hier nog eentje bijkomen: de Taigan. Het zal ongetwijfeld weer iets te maken hebben met het (verre) verleden en de mix-up tussen de diverse rassen. Toch lijkt het interessant om eens een DNA te onderzoeken tussen de diverse rassen aldaar. En wie was het er eerst? De kip of het ei?



Net als het verhaal bij de Saluki/Saluqi/Sloughi en, volgens sommigen ook nog de Azawakh, gaat het hier bij de Afghaan ook sterk om de enige "echte". Is het de Tazi, is het de bekende Afghaan? De Khalag Tazi, de Kirzigh Borzoi, de Taigan, de Tadzi? Of houden we het toch op de Bahkmul of de Turkmenische windhond?
In sommige streken worden de Afghaan en de Tazi beschouwd als twee verschillende rassen, terwijl de Russische Taigan waarschijnlijk een combinatie is van beiden. Maar is de Tazi een variatie op de Saluki/Afghaan of is het toch weer een Saluki. Of een Afghaan...



De Tazi van Kazachstan uit de regio van Centraal Azië zijn geweldige jagers. Ze worden gebruikt voor het jagen op hazen, vossen, wilde katten, gazelle en ander wild. Ze zijn snelle, bewegelijke en moedige jagers.

Er zijn vele benamingen: ik heb er al enkele genoemd. Maar er is ook nog de Tasi, Mid-Aziatische Borzoi, (ook wel Tadszi, Tazy of Sredneaziattskaya Borzoya), Kazakh Tazi en de Turkmeense Tazi. Valt het op hoe vaak het woord Tazi valt? In Midden-Azië is de vertaling van het woord Tazi (of Tazo): volbloed, raszuiver of rasecht.
En daar sta je dan met je Afghaanse windhond met Zardin als je grote voorbeeld...

In het begin van de 20e eeuw waren er ongeveer 6000 tot 7000 Tazis in Kazakhstan. In de jaren 70 van de vorige eeuw, werd de Tazi beschuldigd voor het uitroeien van een plaatselijke hert, de Dzeinari, waarop de Tazi werd bejaagd door de Russen. In de wat afgelegen gebieden konden nog een aantal overleven waaronder in Oost-Azië en de Baltische staten. Tegenwoordig zie je ze gelukkig steeds meer verschijnen, w.o. in Polen, Zwitserland, Duitsland en Finland. Ook hier in Nederland heb ik een paar gezien. Estland heeft een uitzondering met de Tazi: hier mogen ze worden tentoongesteld. De resultaten worden echter niet erkend door de F.C.I.